Kutsal Kitap Matta 21

Matta Kitabı'nın 21. bölümü, İsa'nın Yeruşalim'e zaferle girişi, tapınağı temizlemesi ve çeşitli öğretileri içerir. Bu bölümdeki başlıca olaylar ve öğretiler şunlardır:

1. İsa'nın Yeruşalim'e Zaferle Girişi (Matta 21:1-11):
   • İsa ve öğrencileri Yeruşalim'e yaklaşırken, İsa, iki öğrencisini köyde bulacakları bir eşek ve sıpayı getirmeleri için gönderir.
   • İsa, hayvanların sahipleri bir şey sorarsa, "Rab'bin bunlara ihtiyacı var, hemen geri gönderecek" demelerini söyler.
   • Öğrenciler, İsa'nın dediğini yapar ve eşyayı sıpayla birlikte getirir. İsa, onların üzerine kendi giysilerini koyar ve İsa üzerine oturur.
   • Kalabalık, giysilerini yola serer ve bazıları ağaç dallarını keserek yola serper. İsa'ya eşlik eden kalabalık, "Hosanna, Davut Oğlu'na! Rab'bin adıyla gelen kutlu olsun! En yücelerde Hosanna!" diye bağırır.
   • İsa Yeruşalim'e girdiğinde bütün şehir hareketlenir ve "Bu kimdir?" diye sorarlar. Kalabalık, "Bu, Celile'nin Nasıra kentinden peygamber İsa'dır" diye cevap verir.
2. Tapınağın Temizlenmesi (Matta 21:12-17):
   • İsa, tapınağa girer ve orada alım satım yapanları kovar. Para değiş tokuş edenlerin masalarını ve güvercin satanların sehpalarını devirir.
   • İsa, tapınağın dua evi olması gerektiğini, ama onların onu haydut inine çevirdiklerini söyler.
   • Tapınakta körler ve kötürümler İsa'ya gelir ve İsa onları iyileştirir.
   • Başkâhinler ve din bilginleri, İsa'nın yaptıklarını ve çocukların tapınakta "Davut Oğlu'na Hosanna!" diye bağırdıklarını görünce öfkelenirler.
   • İsa, onlara "Senin övgünü çocukların ve emzikteki bebeklerin ağzından kusursuz kıldın" diye yazıldığını hatırlatır ve onları orada bırakarak Beytanya'ya gider ve orada geceyi geçirir.
3. İncir Ağacının Lanetlenmesi (Matta 21:18-22):
   • İsa, sabah erken kente dönerken acıkır ve yol kenarında bir incir ağacı görür. Ağaca yaklaştığında üzerinde sadece yapraklar bulur ve ağacı lanetler, ağaç hemen kurur.
   • Öğrenciler, bu duruma şaşırır. İsa, onlara iman ederlerse ve şüphe etmezlerse, sadece incir ağacının kurumasını yapmakla kalmayacaklarını, dağa "Kalk, denize atıl" derlerse bile bunun olacağını söyler.
   • İsa, dua ettiklerinde ne dilerlerse imanla alacaklarını bildirir.
4. İsa'nın Yetkisi Sorgulanıyor (Matta 21:23-27):
   • İsa, tapınağa girip öğretirken başkâhinler ve halkın ileri gelenleri gelir ve İsa'ya yetkisini sorarlar. İsa, onlara bir soru sorar: "Yuhanna'nın vaftizi nereden kaynaklandı, gökten mi, insanlardan mı?"
   • Onlar kendi aralarında tartışır ve "Gökten dersek, bize 'Öyleyse ona neden inanmadınız?' diyecek. İnsanlardan dersek, halktan korkarız, çünkü herkes Yuhanna'yı peygamber kabul ediyor" derler.
   • Sonunda "Bilmiyoruz" derler. İsa da onlara kendi yetkisini söylemeyeceğini belirtir.
5. İki Oğul Benzetmesi (Matta 21:28-32):
   • İsa, bir adamın iki oğlu olduğunu ve ilkine gidip bağda çalışmasını söylediğini, ilk oğulun "Gitmem" deyip sonra pişman olarak gittiğini anlatır. Diğer oğul ise "Giderim efendim" deyip gitmedi.
   • İsa, hangisinin babasının isteğini yerine getirdiğini sorar. Onlar, ilk oğul olduğunu söylerler. İsa, vergi tahsildarları ve fahişelerin kendilerinden önce Tanrı'nın egemenliğine gireceğini söyler, çünkü Yuhanna onlara doğru yolu gösterdi ama onlar inanmadı, vergi tahsildarları ve fahişeler ise inandı.
6. Kötü Bağcılar Benzetmesi (Matta 21:33-46):
   • İsa, bir ev sahibinin bir bağ diktiğini, etrafını çitle çevirip içinde bir üzüm sıkma çukuru kazdığını ve bir kule yaptığını, ardından bağcıların eline verip yolculuğa çıktığını anlatır.
   • Ürün zamanı geldiğinde, kölelerini bağcılardan ürününü almak için gönderir, ama bağcılar köleleri döver, öldürür ve taşlar. Ev sahibi daha fazla köle gönderir, onlara da aynı şeyi yaparlar.
   • Son olarak, ev sahibi oğlunu gönderir, çünkü onunla saygı göstereceklerini düşünür. Ama bağcılar, mirasçı olduğunu görüp onu öldürüp mirasa konmayı planlarlar ve oğulu öldürürler.
   • İsa, ev sahibinin ne yapacağını sorar. Dinleyenler, kötü adamları acımasızca yok edeceğini ve bağını başka bağcılara vereceğini söylerler.
   • İsa, "Yapıcıların reddettiği taş, köşenin baş taşı oldu" ayetini hatırlatır ve Tanrı'nın egemenliğinin onlardan alınıp, meyvesini veren bir ulusa verileceğini belirtir.
   • Başkâhinler ve Ferisiler, İsa'nın bu benzetmeleri kendileri hakkında söylediğini anlar ve onu tutuklamak isterler, ama halktan korkarlar, çünkü halk İsa'yı peygamber kabul eder.

Matta 21. bölüm, İsa'nın Yeruşalim'e girişi, tapınağı temizlemesi, çeşitli benzetmelerle öğretmesi ve dini liderlerle olan çatışmalarını anlatır. Bu olaylar, İsa'nın Mesih olarak kimliğini ve öğretilerini vurgular.

MATTA 21

İsa'nın Yeruşalim'e Girişi

1-2 Yeruşalim'e yaklaşıp Zeytin Dağı'nın yamacındaki Beytfaci Köyü'ne geldiklerinde İsa, iki öğrencisini önden gönderdi. Onlara, “Karşınızdaki köye gidin” dedi, “Hemen orada bağlı bir dişi eşek ve yanında bir sıpa bulacaksınız. Onları çözüp bana getirin. 3 Size bir şey diyen olursa, ‘Rab'bin bunlara ihtiyacı var, hemen geri gönderecek’ dersiniz.”

4 Bu olay, peygamber aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:

5 “Siyon* kızına deyin ki,

‘İşte, alçakgönüllü Kralın,

Eşeğe, evet sıpaya,

Eşek yavrusuna binmiş

Sana geliyor.’ ”

6 Öğrenciler gidip İsa'nın kendilerine buyurduğu gibi yaptılar. 7 Eşekle sıpayı getirip üzerlerine giysilerini yaydılar, İsa sıpaya bindi. 8 Halkın büyük bir bölümü giysilerini yolun üzerine serdi. Bazıları da ağaçlardan dal kesip yola seriyordu. 9 Önden giden ve arkadan gelen kalabalıklar şöyle bağırıyorlardı:

“Davut Oğlu'na hozana!

Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun,

En yücelerde hozana!”

10 İsa Yeruşalim'e girdiği zaman bütün kent, “Bu kimdir?” diyerek çalkandı.

11 Kalabalıklar, “Bu, Celile'nin Nasıra Kenti'nden Peygamber İsa'dır” diyordu.

İsa Satıcıları Tapınaktan Kovuyor

12 İsa, tapınağın avlusuna girerek oradaki bütün alıcı ve satıcıları dışarı kovdu. Para bozanların masalarını, güvercin satanların sehpalarını devirdi. 13 Onlara şöyle dedi: “ ‘Evime dua evi denecek’ diye yazılmıştır. Ama siz onu haydut inine çevirdiniz!”

14 İsa tapınaktayken kendisine gelen kör ve kötürümleri iyileştirdi. 15 Ne var ki, başkâhinlerle din bilginleri, O'nun yarattığı harikaları ve tapınakta, “Davut Oğlu'na hozana!” diye bağıran çocukları görünce öfkelendiler.

16 İsa'ya, “Bunların ne söylediğini duyuyor musun?” diye sordular.

“Duyuyorum” dedi İsa. “Siz şu sözü hiç okumadınız mı? ‘Küçük çocukların ve emziktekilerin dudaklarından kendine övgüler döktürdün.’ ”

17 İsa onları bırakıp kentten çıktı. Beytanya'ya dönüp geceyi orada geçirdi.

Meyvesiz İncir Ağacı

18 İsa sabah erkenden kente dönerken acıkmıştı. 19 Yol kenarında gördüğü bir incir ağacına yaklaştı. Ağaçta yapraktan başka bir şey bulamayınca ağaca, “Artık sonsuza dek sende meyve yetişmesin!” dedi. İncir ağacı o anda kurudu.

20 Öğrenciler bunu görünce şaşkına döndüler. “İncir ağacı birdenbire nasıl kurudu?” diye sordular.

21 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Size doğrusunu söyleyeyim, eğer imanınız olur da kuşku duymazsanız, yalnız incir ağacına olanı yapmakla kalmazsınız; şu dağa, ‘Kalk, denize atıl’ derseniz, dediğiniz olacaktır. 22 İmanla dua ederseniz, dilediğiniz her şeyi alırsınız.”

İsa'nın Yetkisi

23 İsa tapınağa girmiş öğretiyordu. Bu sırada başkâhinler ve halkın ileri gelenleri O'nun yanına gelerek, “Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bu yetkiyi sana kim verdi?” diye sordular.

24 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Ben de size bir soru soracağım. Bana yanıt verirseniz, ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerim. 25 Yahya'nın vaftiz etme yetkisi nereden geldi, Tanrı'dan mı , insanlardan mı?”

Bunu aralarında şöyle tartışmaya başladılar: “ ‘Tanrı'dan’ dersek, bize, ‘Öyleyse ona niçin inanmadınız?’ diyecek. 26 Yok eğer ‘İnsanlardan’ dersek... Halkın tepkisinden korkuyoruz. Çünkü herkes Yahya'yı peygamber sayıyor.”

27 İsa'ya, “Bilmiyoruz” diye yanıt verdiler.

İsa, “Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim” dedi.

İki Oğul Benzetmesi

28 “Ama şuna ne dersiniz? Bir adamın iki oğlu vardı. Adam birincisine gidip, ‘Oğlum, git bugün bağda çalış’ dedi.

29 “Oğlu, ‘Gitmem!’ dedi. Ama sonra pişman olup gitti.

30 “Adam ikinci oğluna gidip aynı şeyi söyledi. O, ‘Olur, efendim’ dedi, ama gitmedi.

31 “İkisinden hangisi babasının isteğini yerine getirmiş oldu?”

“Birincisi” diye karşılık verdiler.

İsa da onlara, “Size doğrusunu söyleyeyim, vergi görevlileriyle fahişeler, Tanrı'nın Egemenliği'ne sizden önce giriyorlar” dedi. 32 “Yahya size doğruluk yolunu göstermeye geldi, ona inanmadınız. Oysa vergi görevlileriyle fahişeler ona inandılar. Siz bunu gördükten sonra bile pişman olup ona inanmadınız.”

Bağ Kiracıları Benzetmesi

33 “Bir benzetme daha dinleyin: Toprak sahibi bir adam, bağ dikti, çevresini çitle çevirdi, üzüm sıkma çukuru kazdı, bir de bekçi kulesi yaptı. Sonra bağı bağcılara kiralayıp yolculuğa çıktı. 34 Bağbozumu yaklaşınca, üründen kendisine düşeni almaları için kölelerini bağcılara yolladı. 35 Bağcılar adamın kölelerini yakaladı, birini dövdü, birini öldürdü, ötekini de taşladı. 36 Bağ sahibi bu kez ilkinden daha çok sayıda köle yolladı. Bağcılar bunlara da aynı şeyi yaptılar. 37 Sonunda bağ sahibi, ‘Oğlumu sayarlar’ diyerek bağcılara onu yolladı.

38 “Ama bağcılar adamın oğlunu görünce birbirlerine, ‘Mirasçı bu; gelin, onu öldürüp mirasına konalım’ dediler. 39 Böylece onu yakaladılar, bağdan atıp öldürdüler. 40 Bu durumda bağın sahibi geldiği zaman bağcılara ne yapacak?”

41 İsa'ya şu karşılığı verdiler: “Bu korkunç adamları korkunç bir şekilde yok edecek; bağı da, ürününü kendisine zamanında verecek olan başka bağcılara kiralayacak.”

42 İsa onlara şunu sordu: “Kutsal Yazılar'da şu sözleri hiç okumadınız mı?

‘Yapıcıların reddettiği taş,

İşte köşenin baş taşı oldu.

Rab'bin işidir bu,

Gözümüzde harika bir iş!’

43 “Bu nedenle size şunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliği sizden alınacak ve bunun ürünlerini yetiştiren bir ulusa verilecek.

44 “Bu taşın üzerine düşen, paramparça olacak; taş da kimin üzerine düşerse, onu ezip toz edecek.”

45 Başkâhinler ve Ferisiler, İsa'nın anlattığı benzetmeleri duyunca bunları kendileri için söylediğini anladılar. 46 O'nu tutuklamak istedilerse de, halkın tepkisinden korktular. Çünkü halk, O'nu peygamber sayıyordu.