Luka İncili'nin 6. bölümü, İsa'nın Şabat günü ile ilgili öğretileri, havarilerini seçmesi, bereketler ve uyarılarla ilgili öğretisi ve çeşitli ahlaki öğretileri içerir. Bölüm şu şekilde özetlenebilir:
- Şabat Günü Başak Toplama (1-5): İsa ve öğrencileri, Şabat günü tarlalardan geçerken başak toplar ve elleriyle ovuşturup yerler. Bazı Ferisiler, bunun Şabat günü yasağına aykırı olduğunu söyler. İsa, Davut'un ve arkadaşlarının aç olduklarında Tanrı'nın evine girip yalnız kâhinlerin yemesine izin verilen ekmekleri yediklerini hatırlatır. İsa, "İnsanoğlu, Şabat'ın da Efendisi'dir" der.
- Şabat Günü Şifa (6-11): İsa, başka bir Şabat günü sinagogda öğretirken eli sakat bir adamı iyileştirir. Ferisiler ve din bilginleri, İsa'yı suçlamak için bir fırsat ararlar. İsa, onlara Şabat günü iyilik yapmanın mı yoksa kötülük yapmanın mı doğru olduğunu sorar ve ardından adamın elini iyileştirir. Bu olay, Ferisiler ve din bilginlerinin öfkesini arttırır.
- On İki Havarinin Seçilmesi (12-16): İsa, bir geceyi dua ederek geçirir ve ertesi gün on iki havarisini seçer: Petrus (Simun), Andreas, Yakup, Yuhanna, Filipus, Bartolomeus, Matta, Tomas, Alfay oğlu Yakup, Simun (Zelot), Yakup oğlu Yahuda (Taday) ve İskariotlu Yahuda (sonradan ihanet eden).
-
Bereketler ve Uyarılar (17-26): İsa, düz bir yerde büyük bir kalabalığa hitap eder. Burada dört bereket ve dört uyarı (veya felaket) bildirir:
- Yoksullara, Tanrı'nın Krallığı'nın onların olduğunu,
- Aç olanlara, doyacaklarını,
- Ağlayanlara, güleceklerini,
- İnsanlar tarafından nefret edilenlere, gökte büyük ödül alacaklarını bildirir.
- Zenginlere, almış oldukları teselliyi,
- Doymuş olanlara, acıkacaklarını,
- Şimdi gülenlere, yas tutup ağlayacaklarını,
- Herkes tarafından övülenlere, peygamberlerin sahte peygamberlere yaptıkları gibi davrandıklarını söyler.
- Düşmanları Sevmek (27-36): İsa, düşmanlarını sevmelerini, kendilerine kötülük edenlere iyilik yapmalarını, lanet edenlere dua etmelerini öğütler. İsa, "Size tokat atan birine öteki yanağınızı da çevirin" ve "Sizden bir şey alan kişiden geri istemeyin" der. Başkalarına nasıl davranılmasını istiyorlarsa, onlara öyle davranmalarını söyler. Günahkârların bile kendilerini sevenleri sevdiklerini ve iyi davrandıklarını, dolayısıyla onların farklı olması gerektiğini belirtir. Tanrı'nın merhametli olduğu gibi onların da merhametli olmalarını öğütler.
- Yargılamamak (37-42): İsa, insanları yargılamamaları ve bağışlamaları gerektiğini söyler. Kendi yargılarıyla yargılanacaklarını, verdikleri ölçüyle ölçüleceklerini belirtir. Körün körü yol gösteremeyeceği gibi, öğrencinin de öğretmeninden üstün olamayacağını açıklar. Kendi gözlerindeki merteği görmeden başkalarının gözlerindeki çöpü çıkarmaya çalışmamalarını öğütler.
- İyi ve Kötü Ağaç (43-45): İsa, iyi ağacın iyi meyve, kötü ağacın ise kötü meyve vereceğini söyler. Her ağaç meyvesinden tanınır. İnsanların ağzından çıkan sözler, yüreklerinden gelenleri yansıtır.
- Ev İnşa Etme Benzetmesi (46-49): İsa, kendisine "Rab" deyip söylediklerini yapmayanları eleştirir. Sözlerini dinleyen ve uygulayan kişiyi, evini sağlam temele inşa eden akıllı bir adama benzetir. Bu kişi, sel geldiğinde evi yıkılmaz. Sözlerini dinleyen ama uygulamayan kişiyi ise temelsiz ev yapan birine benzetir. Sel geldiğinde bu ev hemen yıkılır ve büyük bir yıkım olur.