İncil'in İbraniler kitabının 5. bölümü, İsa Mesih'in başkâhin olarak atanmasını ve başkâhinlik görevini nasıl yerine getirdiğini açıklar. Bu bölüm, ayrıca Mesih'in başkâhinliğinin Melkisedek düzeni üzerine olduğuna değinir ve okuyuculara ruhsal olgunluklarını geliştirme çağrısında bulunur. İşte bu bölümün ana temaları ve önemli noktaları:
-
Başka Kâhinlerin Atanması:
- Her başkâhin, insanlar arasından seçilir ve Tanrı'ya ait işlerde, özellikle günahlar için sunulan kurbanlarda, insanların yerine Tanrı'ya hizmet eder (İbraniler 5:1).
- Başkâhin, kendi zayıflıklarının farkında olduğu için, bilgisiz ve sapkın olanlara karşı anlayışlı davranabilir (İbraniler 5:2).
- Başkâhin, kendi günahları için de kurban sunmak zorundadır (İbraniler 5:3).
-
İsa Mesih'in Başkâhinliği:
- Kimse, kendi kendine bu onuru alamaz, ancak Harun gibi Tanrı tarafından çağrılmalıdır (İbraniler 5:4).
- Mesih de, kendi kendine başkâhin olmadı, ancak Tanrı tarafından "Sen benim Oğlumsun, bugün ben sana baba oldum" ve "Sen sonsuza dek Melkisedek düzeni üzerine bir başkâhinsin" diyerek atanmıştır (İbraniler 5:5-6).
- Mesih, yeryüzündeyken yüksek sesle dua etmiş, gözyaşlarıyla yakarışlarda bulunmuş ve Tanrı'ya olan derin saygısı nedeniyle işitilmiştir (İbraniler 5:7).
- Oğul olmasına rağmen, acı çekerek itaati öğrendi ve yetkin kılındığında, kendisine itaat edenler için sonsuz kurtuluş kaynağı oldu (İbraniler 5:8-9).
- Tanrı tarafından Melkisedek düzeni üzerine başkâhin olarak atandı (İbraniler 5:10).
-
Ruhsal Olgunluk Çağrısı:
- Yazar, bu konular hakkında daha fazla söyleyecek çok şeyi olduğunu, ancak dinleyicilerin anlayışının zayıflığı nedeniyle zorlandığını belirtir (İbraniler 5:11).
- Okuyucuların, artık öğretmen olması gerektiği halde, Tanrı'nın sözünün ilk ilkelerini tekrar öğrenmeye ihtiyaçları olduğu eleştirisi yapılır (İbraniler 5:12).
- Sütle beslenenler, yani temel öğretilerle yetinenler, doğruyu yanlıştan ayırma konusunda deneyimsizdirler. Katı yiyecek ise, olgunluk kazananlara, doğruyu yanlıştan ayırma yeteneğini geliştirenlere aittir (İbraniler 5:13-14).