Kutsal Kitap Galatyalılar 1

Galatyalılar kitabının 1. bölümü, Pavlus'un Galatya'daki Hristiyanlara yazdığı mektubun giriş kısmıdır. Bu bölümde, Pavlus, mektubunun amacını açıklar, Galatyalılara hitap eder ve kendi apostolik otoritesini savunur. Bölümün ana temalarını özetlemek gerekirse:

1. Selamlama: Pavlus, mektubuna selamlamayla başlar ve kendisini Tanrı ve İsa Mesih tarafından elçi olarak atanmış biri olarak tanıtır. Bu selamlamada, Tanrı'nın Mesih'i bizim günahlarımız için feda ettiğini ve bizi bu kötü dünyadan kurtardığını vurgular.

2. Başka Bir Müjde Yoktur: Pavlus, Galatyalılara şaşkınlıkla hitap eder çünkü bazı kişiler onları farklı bir müjdeye çekmeye çalışmaktadır. Pavlus, başka bir müjde olmadığını ve kendisinin vaaz ettiği müjdenin tek doğru müjde olduğunu açıklar. Bu farklı müjdeyi vaaz edenlerin lanetli olduğunu belirtir.

3. Pavlus'un Müjdesinin Kaynağı: Pavlus, vaaz ettiği müjdenin insan kaynaklı olmadığını, doğrudan İsa Mesih'ten vahiy yoluyla aldığını vurgular. Bu, onun müjdesinin doğruluğunu ve otoritesini savunmak için önemli bir noktadır.

4. Pavlus'un Geçmişi ve Dönüşümü: Pavlus, Yahudi dinine olan bağlılığını ve Hristiyanları nasıl zulmettiğini anlatır. Ancak, Tanrı'nın lütfuyla seçildiğini ve İsa Mesih'i tanıdıktan sonra yaşamının tamamen değiştiğini belirtir. Pavlus, İsa Mesih'in kendisine vahiy yoluyla göründüğünü ve onu diğer uluslara müjdeyi yaymak için görevlendirdiğini açıklar.

5. Yeruşalim'e İlk Ziyaret: Pavlus, dönüşümünden sonra hemen Yeruşalim'e gitmediğini, önce Arabistan'a ve sonra tekrar Şam'a gittiğini söyler. Üç yıl sonra Yeruşalim'e giderek Kefas (Petrus) ile on beş gün kaldığını ve Yakup'tan başka diğer havarileri görmediğini belirtir. Bu, Pavlus'un müjdesinin bağımsızlığını ve doğruluğunu vurgulamak için önemli bir noktadır.

6. Tanıklık ve Onay: Pavlus, Yahudiye'deki Hristiyan toplulukların kendisini yüz yüze tanımadığını, ancak onun değişimini ve Tanrı'nın lütfuyla nasıl bir müjdeci olduğunu duyduklarını belirtir. Bu toplulukların, Pavlus'un dönüşümünü ve hizmetini Tanrı'yı yücelterek kabul ettiklerini söyler.

Bu bölüm, Pavlus'un Galatyalılara yazdığı mektubun temellerini atar ve onun apostolik otoritesini, müjdesinin kaynağını ve Tanrı'nın lütfuyla nasıl bir dönüşüm yaşadığını vurgular. Ayrıca, Hristiyanların doğru müjdeye sadık kalmaları gerektiğini ve başka bir müjdeyi kabul etmemeleri gerektiğini güçlü bir şekilde belirtir.

GALATYALILAR 1

1-2 İnsanlarca ya da insan aracılığıyla değil, İsa Mesih ve O'nu ölümden dirilten Baba Tanrı aracılığıyla elçi atanan ben Pavlus'tan ve benimle birlikte olan bütün kardeşlerden Galatya'daki kiliselere selam! 3 Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten sizlere lütuf ve esenlik olsun. 4 Mesih, Babamız Tanrı'nın isteğine uyarak bizi şimdiki kötü çağdan kurtarmak için günahlarımıza karşılık kendini feda etti. 5 Tanrı'ya sonsuzlara dek yücelik olsun! Amin.

Tek Müjde

6 Sizi Mesih'in lütfuyla çağıranı bırakıp değişik bir müjdeye böylesine çarçabuk dönmenize şaşıyorum. 7 Gerçekte başka bir müjde yoktur. Ancak aklınızı karıştırıp Mesih'in Müjdesi'ni çarpıtmak isteyenler vardır. 8 İster biz, ister gökten bir melek size bildirdiğimize ters düşen bir müjde bildirirse, lanet olsun ona! 9 Daha önce söylediğimizi şimdi yine söylüyorum: Bir kimse size kabul ettiğinize ters düşen bir müjde bildirirse, ona lanet olsun! 10 Şimdi ben insanların onayını mı, Tanrı'nın onayını mı arıyorum? Yoksa insanları mı hoşnut etmeye çalışıyorum? Eğer hâlâ insanları hoşnut etmek isteseydim, Mesih'in kulu olmazdım.

Mesih'in Elçisi Pavlus

11 Kardeşlerim, yaydığım Müjde'nin insandan kaynaklanmadığını bilmenizi istiyorum. 12 Çünkü ben onu insandan almadım, kimseden de öğrenmedim. Bunu bana İsa Mesih vahiy yoluyla açıkladı. 13 Yahudi dinine bağlı olduğum zaman nasıl bir yaşam sürdüğümü duydunuz. Tanrı'nın kilisesine alabildiğine zulmediyor, onu kırıp geçiriyordum. 14 Yahudi dininde yaşıtım olan soydaşlarımın birçoğundan daha ilerideydim, atalarımın geleneklerini savunmakta çok daha gayretliydim.

15-16 Ama beni daha annemin rahmindeyken seçip lütfuyla çağıran Tanrı, uluslara müjdelemem için Oğlu'nu bana göstermeye razı olunca hemen insanlara danışmadım; 17 Yeruşalim'e*, benden önce elçi olanların yanına da gitmedim; Arabistan'a gittim, sonra yine Şam'a döndüm.

18 Bundan üç yıl sonra Kefas'la* tanışmak üzere Yeruşalim'e gittim, on beş gün onun yanında kaldım. 19 Öbür elçilerden hiçbirini görmedim, yalnız Rab İsa'nın kardeşi Yakup'u gördüm. 20 Bakın, size yazdıklarımın yalan olmadığını Tanrı'nın önünde belirtiyorum. 21 Sonra Suriye ve Kilikya bölgelerine gittim. 22 Yahudiye'nin Mesih'e ait kiliseleri beni şahsen tanımıyorlardı. 23 Yalnız, “Bir zamanlar bize zulmeden adam, önceleri yıkmaya çalıştığı imanı şimdi yayıyor” dendiğini duymuşlardı. 24 Böylece benden ötürü Tanrı'yı yüceltiyorlardı.