Filipililer 1. bölüm, Pavlus'un Filipililere yazdığı mektubun başlangıç bölümüdür ve birkaç ana tema üzerinde durur:
- Selam ve Teşekkür: Pavlus, mektubuna selam ve teşekkürle başlar. Filipililer'in imanını ve ortaklığını över ve onlar için Tanrı'ya şükranlarını sunar. 1:3-5 ayetlerinde, "Sizi hatırladıkça Tanrım'a şükrediyorum. İlk günden bu yana İncil'deki ortaklığınızdan dolayı her duamda hepiniz için sevinçle dua ediyorum." der.
- Dua ve Sevgi: Pavlus, Filipililer'in sevgisinin bilgi ve anlayışla daha da artması için dua eder. Onların doğru olanı ayırt etmelerini ve Mesih'in gününe kadar saf ve kusursuz olmalarını diler. 1:9-11 ayetlerinde, "Dua ediyorum ki, sevginiz, bilgi ve her türlü kavrayışla daha çok artsın. Öyle ki, en iyi olanı ayırt edebilesiniz ve Mesih'in gününde saf ve kusursuz olarak bulunasınız. Tanrı'nın yüceliği ve övgüsü için İsa Mesih aracılığıyla gelen doğruluk meyvesiyle dolasınız." der.
- Pavlus'un Hapsedilişi ve İncil'in İlerlemesi: Pavlus, hapiste olmasının İncil'in ilerlemesine nasıl katkıda bulunduğunu anlatır. Hapiste olduğu için İsa Mesih'i cesurca ilan eden kardeşlerin çoğaldığını ve hapiste olmasının birçok kişiye cesaret verdiğini belirtir. 1:12-14 ayetlerinde, "Kardeşler, şunu bilmenizi istiyorum: Başımıza gelenler İncil'in ilerlemesine yaramıştır. Benim zincire vurulmuş olmam, saraydaki bütün muhafızlar ve diğer herkes tarafından Mesih uğruna olduğu anlaşılmıştır. Çoğu kardeşler de benim hapiste oluşumdan dolayı Rab'de güven kazanarak Tanrı'nın sözünü daha cesaretle, korkusuzca söylüyorlar." der.
- Mesih'in İlan Edilmesi: Pavlus, bazı kişilerin kıskançlık ve rekabetle, bazılarının ise iyi niyetle Mesih'i ilan ettiğini, ama sonuç olarak Mesih'in ilan edilmesinin önemli olduğunu söyler. 1:18 ayetinde, "Ne önemi var? İster bir amaçla ister içtenlikle olsun, her durumda Mesih'in ilan edilmesi önemli ve bu nedenle seviniyorum. Evet, sevineceğim." der.
- Yaşamak Mesih'tir: Pavlus, yaşamı ve ölümü arasındaki ikileminden bahseder. Yaşamanın onun için Mesih olduğunu, ölmenin ise kazanç olduğunu belirtir. Ancak, Filipililer'in imanının ilerlemesi için yaşamanın daha gerekli olduğunu düşündüğünü ifade eder. 1:21-24 ayetlerinde, "Çünkü benim için yaşamak Mesih, ölmek kazançtır. Eğer bedende yaşamam sürerse, bu benim için verimli çalışma demektir. Hangisini seçeceğimi bilemiyorum. İkisi arasında sıkışıp kaldım: Arzu edip gitmek ve Mesih'le birlikte olmak benim için çok daha iyi, ama bedende kalmam sizin için daha gereklidir." der.
- Filipililer'e Öğütler: Pavlus, Filipililer'e Mesih'in müjdesine layık bir yaşam sürmelerini, birlik içinde durmalarını ve hiçbir şeyden korkmamalarını öğütler. İnançları uğruna acı çekmenin onlara verilmiş bir ayrıcalık olduğunu belirtir. 1:27-30 ayetlerinde, "Sadece Mesih'in müjdesine layık bir yaşam sürün. Öyle ki, gelip sizi gördüğümde ya da uzakta olduğumda, sizin tek ruh ve tek can olarak iman uğruna birlikte mücadele ettiğinizi ve hiçbir şeyden korkmadığınızı duyayım. Onların mahvolduğunun işareti olan bu şey, sizin için kurtuluşun işaretidir ve bu Tanrı'dandır. Çünkü Mesih uğruna size sadece O'na iman etmek değil, O'nun uğruna acı çekmek de verilmiştir. Aynı mücadeleyi verdiğinizi gördünüz ve şimdi de onunla ilgili duyuyorsunuz." der.