İncil'in 2. Korintliler kitabının 10. bölümü, Pavlus'un Korintlilere yazdığı mektubunda savunma yaptığı ve onlara manevi savaş konusunda öğütler verdiği bir bölümdür. Bu bölümde Pavlus, eleştiriler karşısında kendini savunur ve Tanrı'nın gücüyle nasıl mücadele edilmesi gerektiğini açıklar. Bölümün özeti şu şekildedir:
- Pavlus'un Alçakgönüllülüğü ve Cesareti: Pavlus, mektubunun başında alçakgönüllülüğünü ve nazikliğini vurgular. Ancak, yüz yüze olduğunda bu nazik ve alçakgönüllü görünümünün yanıltıcı olmaması gerektiğini, gerektiğinde cesaretle davranabileceğini belirtir (10:1-2).
- Manevi Savaş: Pavlus, savaştıkları mücadelenin bedensel değil, ruhsal olduğunu vurgular. Tanrı'nın silahlarının, kaleleri yıkabilecek güçte olduğunu ve her türlü düşünceyi esir alarak Mesih'e itaat ettirdiğini belirtir. Bu silahlarla her türden sapkın düşünce ve kibirli engellere karşı savaşmaları gerektiğini söyler (10:3-6).
- Kendi Yetkisini Savunması: Pavlus, kendisinin ve hizmetinin yetkisini savunur. Korintlilerin kendisini dış görünüşe göre yargılamamalarını, Tanrı'nın kendisine verdiği yetkinin sınırları içinde hareket ettiğini vurgular. Pavlus, kendi hizmet alanının Korintliler'e kadar uzandığını ve onların imanlarının artmasıyla hizmetinin daha da genişleyeceğini umduğunu belirtir (10:7-16).
- Övünç ve Gerçek Övgü: Pavlus, övünmenin yalnızca Tanrı'nın işinde ve O'nun verdiği güçle yapılması gerektiğini söyler. Kendi övgüsünü değil, Tanrı'nın onayını aradığını ve sadece Tanrı'nın övgüsünün değerli olduğunu vurgular (10:17-18).