Kutsal Kitap Yuhanna 8

Yuhanna İncili'nin 8. bölümü, İsa Mesih'in tapınakta öğretiş yaptığı, zina suçlamasıyla getirilen kadını affettiği ve Yahudi liderlerle arasında geçen tartışmaları içerir. İşte bu bölümün özeti:

1. Zina Yapan Kadın:
   • Kadının Getirilmesi: İsa, Zeytin Dağı'na gider ve ertesi sabah tekrar tapınağa döner. Halk onun etrafında toplanır ve İsa onlara öğretir. Bu sırada, din bilginleri ve Ferisiler zina yaparken yakalanmış bir kadını getirir ve İsa'nın önüne çıkarırlar. Musa'nın yasasına göre böyle bir kadının taşlanması gerektiğini söyleyip, İsa'ya bu konuda ne yapacağını sorarlar. Bu soruyu İsa'yı tuzağa düşürmek için sorarlar.
   • İsa'nın Tepkisi: İsa, yere eğilir ve parmağıyla yazı yazmaya başlar. Israr ettiklerinde, "İçinizde günahsız olan, ona ilk taşı atsın" der. Bu söz üzerine, yaşlılardan başlayarak herkes birer birer ayrılır ve kadın İsa'nın önünde yalnız kalır. İsa, kadına kimsenin onu kınayıp kınamadığını sorar. Kadın "Hiç kimse, Rab" der. İsa da "Ben de seni kınamıyorum; git ve artık günah işleme" der.
2. İsa'nın Dünyanın Işığı Olduğunu İlan Etmesi:
   • Işık ve Tanıklık: İsa, halkın önünde tekrar konuşarak, "Ben dünyanın ışığıyım. Benim ardımdan gelen, karanlıkta yürümeyecek, yaşam ışığına sahip olacak" der. Ferisiler, İsa'nın kendi hakkında tanıklık ettiğini ve tanıklığının geçerli olmadığını söylerler. İsa, kendi tanıklığının geçerli olduğunu, çünkü nereden geldiğini ve nereye gittiğini bildiğini belirtir.
   • Tanıklık ve Baba: İsa, kendisi hakkında tanıklık edenin Baba olduğunu ve iki kişinin tanıklığının geçerli olduğunu söyler. Ferisiler, İsa'nın Babasının kim olduğunu sorarlar. İsa, onların ne kendisini ne de Babasını tanımadıklarını söyler. İsa, bu sözleri tapınakta, bağış toplama yerinde söyler, ancak kimse onu yakalayamaz, çünkü henüz saati gelmemiştir.
3. İsa'nın Geldiği Yeri ve Gideceği Yeri Açıklaması:
   • Kendi Kimliği: İsa, yine Yahudilere konuşarak, kendisinin gideceğini ve onların onu arayacaklarını, ama günahları içinde öleceklerini söyler. Yahudiler, İsa'nın intihar mı etmek istediğini tartışırlar. İsa, onların bu dünyadan olduğunu, kendisinin ise bu dünyadan olmadığını söyler. İsa'ya inanmazlarsa, günahları içinde öleceklerini belirtir.
   • Yüceltilme ve Tanrı'nın Oğlu: İsa, kendisinin Tanrı'nın Oğlu olduğunu ve Tanrı'nın ona öğrettiklerini söylediğini açıklar. İsa, insanların Oğlunu yükselttiklerinde (çarmıha gerildiğinde) onun kim olduğunu anlayacaklarını belirtir. Bu sözler üzerine birçok kişi İsa'ya iman eder.
4. Gerçek ve Özgürlük:
   • İsa ve İman Edenler: İsa, kendisine iman eden Yahudilere, onun sözünde kalırlarsa gerçekten öğrencisi olacaklarını ve gerçeği bileceklerini, gerçeğin onları özgür kılacağını söyler.
   • Özgürlük ve Kölelik: Yahudiler, hiç kimseye köle olmadıklarını ve nasıl özgür olacaklarını sorarlar. İsa, günah işleyen herkesin günahın kölesi olduğunu ve kölenin evde sürekli kalmadığını, ancak Oğul'un (İsa'nın) onları özgür kılacağını söyler.
5. İbrahim'in Çocukları ve Şeytan'ın Çocukları:
   • İsa'nın Öğretileri: İsa, Yahudilere, İbrahim'in soyundan olduklarını bildiğini ancak onu öldürmek istediklerini söyler. Çünkü onun sözüne yer vermemektedirler. İsa, onlara Babasının söylediklerini, onların ise babalarından duyduklarını yaptıklarını söyler.
   • Kimlik ve Şeytan: Yahudiler, İbrahim'in babaları olduğunu iddia ederler. İsa, İbrahim'in çocukları olsalardı, İbrahim'in yaptığı işleri yapacaklarını söyler. Ancak şimdi onu öldürmek istemektedirler. İsa, onların babasının Şeytan olduğunu ve Şeytan'ın isteklerini yerine getirdiklerini belirtir. Şeytan, başlangıçtan beri katil olup, gerçeği içinde barındırmaz.
6. İsa'nın Sonsuz Varlığı:
   • İsa ve İbrahim: Yahudiler, İsa'nın cinli olduğunu ve onu öldürmek istediklerini söylerler. İsa, kendisinin Tanrı'ya onur verdiğini, onların ise ona onur vermediklerini belirtir. İsa, "İbrahim, benim günümü görmeyi sevinçle bekledi; gördü ve sevindi" der. Yahudiler, İsa'nın henüz elli yaşında olmadığını ve İbrahim'i nasıl gördüğünü sorarlar.
   • İsa'nın İfadesi: İsa, "İbrahim doğmadan önce ben varım" der. Bu söz üzerine Yahudiler, İsa'yı taşlamak için taş alırlar. Ancak İsa, saklanarak tapınaktan çıkar.

Bu bölüm, İsa'nın kimliği ve öğretileri hakkında derin tartışmalar içerir. İsa'nın kendisini "dünyanın ışığı" olarak tanımlaması, Yahudi liderlerle olan çatışması ve İbrahim'den önce var olduğunu açıklaması önemli noktalar arasındadır. Ayrıca, İsa'nın günah ve özgürlük hakkındaki öğretileri de bu bölümde yer alır.

YUHANNA 8

1 İsa ise Zeytin Dağı'na gitti. 2 Ertesi sabah erkenden yine tapınağa döndü. Bütün halk O'nun yanına geliyordu. O da oturup onlara öğretmeye başladı. 3-4 Din bilginleri ve Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak İsa'ya, “Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı” dediler. 5 “Musa, Yasa'da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?” 6 Bunları İsa'yı denemek amacıyla söylüyorlardı; O'nu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı.

İsa eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu. 7 Durmadan aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve, “İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!” dedi.

8 Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya başladı. 9 Bunu işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp İsa'yı yalnız bıraktılar. Kadın ise orta yerde duruyordu. 10 İsa doğrulup ona, “Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?” diye sordu.

11 Kadın, “Hiçbiri, Efendim” dedi.

İsa, “Ben de seni yargılamıyorum” dedi. “Git, artık bundan sonra günah işleme!”

Geçerli Tanıklık

12 İsa yine halka seslenip şöyle dedi: “Ben dünyanın ışığıyım. Benim ardımdan gelen, asla karanlıkta yürümez, yaşam ışığına sahip olur.”

13 Ferisiler, “Sen kendin için tanıklık ediyorsun, tanıklığın geçerli değil” dediler.

14 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Kendim için tanıklık etsem bile tanıklığım geçerlidir. Çünkü nereden geldiğimi ve nereye gideceğimi biliyorum. Oysa siz nereden geldiğimi, nereye gideceğimi bilmiyorsunuz. 15 Siz insan gözüyle yargılıyorsunuz. Ben kimseyi yargılamam. 16 Yargılasam bile benim yargım doğrudur. Çünkü ben yalnız değilim, ben ve beni gönderen Baba, birlikte yargılarız. 17 Yasanızda da, ‘İki kişinin tanıklığı geçerlidir’ diye yazılmıştır. 18 Kendim için tanıklık eden bir ben varım, bir de beni gönderen Baba benim için tanıklık ediyor.”

19 O zaman O'na, “Baban nerede?” diye sordular.

İsa şu karşılığı verdi: “Siz ne beni tanırsınız, ne de Babam'ı. Beni tanısaydınız, Babam'ı da tanırdınız.”

20 İsa bu sözleri tapınakta öğretirken, bağış toplanan yerde söyledi. Kimse O'nu yakalamadı. Çünkü saati henüz gelmemişti.

21 İsa yine onlara, “Ben gidiyorum. Beni arayacaksınız ve günahınızın içinde öleceksiniz. Benim gideceğim yere siz gelemezsiniz” dedi.

22 Yahudi yetkililer, “Yoksa kendini mi öldürecek?” dediler. “Çünkü, ‘Benim gideceğim yere siz gelemezsiniz’ diyor.”

23 İsa onlara, “Siz aşağıdansınız, ben yukarıdanım” dedi. “Siz bu dünyadansınız, ben bu dünyadan değilim. 24 İşte bu nedenle size, ‘Günahlarınızın içinde öleceksiniz’ dedim. Benim O olduğuma iman etmezseniz, günahlarınızın içinde öleceksiniz.”

25 O'na, “Sen kimsin?” diye sordular.

İsa, “Başlangıçtan beri size ne söyledimse, O'yum” dedi. 26 “Sizinle ilgili söyleyecek ve sizleri yargılayacak çok şeyim var. Beni gönderen gerçektir. Ben O'ndan işittiklerimi dünyaya bildiriyorum.”

27 İsa'nın kendilerine Baba'dan söz ettiğini anlamadılar. 28 Bu nedenle İsa şöyle dedi: “İnsanoğlu'nu* yukarı kaldırdığınız zaman benim O olduğumu, kendiliğimden hiçbir şey yapmadığımı, ama tıpkı Baba'nın bana öğrettiği gibi konuştuğumu anlayacaksınız. 29 Beni gönderen benimledir, O beni yalnız bırakmadı. Çünkü ben her zaman O'nu hoşnut edeni yaparım.”

30 Bu sözler üzerine birçokları O'na iman etti.

İbrahim'in Çocukları, İblis'in Çocukları

31-32 İsa kendisine iman etmiş olan Yahudiler'e, “Eğer benim sözüme bağlı kalırsanız, gerçekten öğrencilerim olursunuz. Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak” dedi.

33 “Biz İbrahim'in soyundanız” diye karşılık verdiler, “Hiçbir zaman kimseye kölelik etmedik. Nasıl oluyor da sen, ‘Özgür olacaksınız’ diyorsun?”

34 İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim, günah işleyen herkes günahın kölesidir” dedi. 35 “Köle ev halkının sürekli bir üyesi değildir, ama oğul sürekli üyesidir. 36 Bunun için, Oğul sizi özgür kılarsa, gerçekten özgür olursunuz. 37 İbrahim'in soyundan olduğunuzu biliyorum. Yine de beni öldürmek istiyorsunuz. Çünkü yüreğinizde sözüme yer vermiyorsunuz. 38 Ben Babam'ın yanında gördüklerimi söylüyorum, siz de babanızdan işittiklerinizi yapıyorsunuz.”

39 “Bizim babamız İbrahim'dir” diye karşılık verdiler.

İsa, “İbrahim'in çocukları olsaydınız, İbrahim'in yaptıklarını yapardınız” dedi. 40 “Ama şimdi beni –Tanrı'dan işittiği gerçeği sizlere bildireni– öldürmek istiyorsunuz. İbrahim bunu yapmadı. 41 Siz babanızın yaptıklarını yapıyorsunuz.”

“Biz zinadan doğmadık. Bir tek Babamız var, o da Tanrı'dır” dediler.

42 İsa, “Tanrı Babanız olsaydı, beni severdiniz” dedi. “Çünkü ben Tanrı'dan çıkıp geldim. Kendiliğimden gelmedim, beni O gönderdi. 43 Söylediklerimi neden anlamıyorsunuz? Benim sözümü dinlemeye dayanamıyorsunuz da ondan. 44 Siz babanız İblis'tensiniz ve babanızın arzularını yerine getirmek istiyorsunuz. O başlangıçtan beri katildi. Gerçeğe bağlı kalmadı. Çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylemesi doğaldır . Çünkü o yalancıdır ve yalanın babasıdır. 45 Ama ben gerçeği söylüyorum. İşte bunun için bana iman etmiyorsunuz. 46 Hanginiz bana günahlı olduğumu kanıtlayabilir? Gerçeği söylüyorsam, niçin bana iman etmiyorsunuz? 47 Tanrı'dan olan, Tanrı'nın sözlerini dinler. İşte siz Tanrı'dan olmadığınız için dinlemiyorsunuz.”

İsa'nın Yüceliği

48 Yahudiler O'na şu karşılığı verdiler: “ ‘Sen, cin çarpmış bir Samiriyeli'sin*’ demekte haklı değil miyiz?”

49 İsa, “Beni cin çarpmadı” dedi. “Ben Babam'ı onurlandırıyorum, ama siz beni aşağılıyorsunuz. 50 Ben kendimi yüceltmek istemiyorum, ama bunu isteyen ve yargılayan biri vardır. 51 Size doğrusunu söyleyeyim, bir kimse sözüme uyarsa, ölümü asla görmeyecektir.”

52 Yahudiler, “Seni cin çarptığını şimdi anlıyoruz” dediler. “İbrahim öldü, peygamberler de öldü. Oysa sen, ‘Bir kimse sözüme uyarsa, ölümü asla tatmayacaktır’ diyorsun. 53 Yoksa sen babamız İbrahim'den üstün müsün? O öldü, peygamberler de öldü. Sen kendini kim sanıyorsun?”

54 İsa şu karşılığı verdi: “Eğer ben kendimi yüceltirsem, yüceliğim hiçtir. Beni yücelten, ‘Tanrımız’ diye çağırdığınız Babam'dır. 55 Siz O'nu tanımıyorsunuz, ama ben tanıyorum. O'nu tanımadığımı söylersem, sizin gibi yalancı olurum. Ama ben O'nu tanıyor ve sözüne uyuyorum. 56 Babanız İbrahim günümü göreceği için sevinçle coşmuştu. Gördü ve sevindi.”

57 Yahudiler, “Sen daha elli yaşında bile değilsin. İbrahim'i de mi gördün?” dediler.

58 İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim, İbrahim doğmadan önce ben varım” dedi.

59 O zaman İsa'yı taşlamak için yerden taş aldılar, ama O gizlenip tapınaktan çıktı.