Romalılar Kitabı'nın 10. bölümü, Pavlus'un kurtuluşun Yahudi ve Gentileler (Yahudi olmayanlar) için nasıl mümkün olduğunu açıkladığı bir bölümdür. Bu bölümde özellikle iman ve itirafın önemi vurgulanır. Bölüm şu ana başlıklar altında özetlenebilir:
- İsrail'in Kurtuluşu İçin Dua (10:1-4): Pavlus, İsrail'in kurtuluşu için yürekten dua ettiğini belirtir. İsraillilerin Tanrı'ya olan gayretlerinin doğru bilgiye dayanmadığını, kendi doğruluklarını kurmaya çalıştıklarını ve bu yüzden Tanrı'nın doğruluğuna boyun eğmediklerini söyler. Mesih'in, iman eden herkes için doğruluğun sonu olduğunu vurgular.
- İmanla Doğruluk (10:5-13): Pavlus, Musa'nın yazdığı yasaya dayalı doğruluğu ve Mesih'e imanla gelen doğruluğu karşılaştırır. Mesih'e iman eden kişinin, kalbiyle iman ederek doğruluğa, ağzıyla itiraf ederek kurtuluşa ulaştığını açıklar. Kutsal Yazılar'dan alıntı yaparak, "Rab'be yakaran herkes kurtulacak" der. Pavlus, bu kurtuluşun Yahudiler ve Gentileler için aynı olduğunu, Tanrı'nın herkese aynı şekilde davrandığını belirtir.
- İmanın Duyulması ve Vaaz (10:14-17): Pavlus, insanların Rab'be nasıl iman edeceklerini sorar ve bunun için vaaz edilmesi gerektiğini açıklar. İnanç, işitmeyle, işitme ise Mesih'in sözüyle olur. Bu nedenle, Tanrı'nın sözünü duyurmak için gönderilenlerin ayakları ne güzeldir! Ancak herkesin bu iyi habere itaat etmediğini de vurgular.
- İsrail'in Sorumluluğu (10:18-21): Pavlus, İsrail'in Tanrı'nın sözünü duyduğunu ancak itaat etmediğini belirtir. Kutsal Yazılar'dan alıntılar yaparak, İsrail'in Tanrı'nın çağrısını reddettiğini ve Tanrı'nın kendini Gentilelere açtığını söyler. Tanrı, İsrail'i sürekli olarak çağırmış ancak onlar isyankar ve inatçı bir halk olarak kalmıştır.