İncil'in İbraniler kitabının 9. bölümü, Eski Antlaşma'nın düzenlemeleri ve İsa Mesih'in yeni ve üstün antlaşması arasındaki farkları ayrıntılı bir şekilde açıklar. Bu bölümde, özellikle eski tapınma düzenlemeleri ve İsa'nın kendi kanıyla gerçekleştirdiği sonsuz kurtuluş üzerinde durulur. İşte İbraniler 9. bölümün ana temaları ve önemli noktaları:
-
Eski Antlaşma'nın Düzenlemeleri:
- İlk antlaşmanın ibadet için düzenlemeleri ve dünyevi kutsal yeri vardı. Çadır olarak adlandırılan bu yer, kutsal yer ve en kutsal yer olarak iki bölüme ayrılmıştı (İbraniler 9:1-5).
- Kutsal yerin içinde altın buhur sunağı ve ahit sandığı bulunuyordu. En kutsal yerde ise Tanrı'nın huzurunu temsil eden keruvlar vardı (İbraniler 9:3-5).
-
Eski Antlaşma'nın Kurbanları:
- Kâhinler, kutsal yere düzenli olarak girip ibadet ederlerdi, ancak yalnızca başkâhin yılda bir kez, kanla birlikte en kutsal yere girerdi. Bu kan, hem kendi günahları hem de halkın günahları için sunulurdu (İbraniler 9:6-7).
- Bu düzenlemeler, mükemmel bir vicdan sağlamak açısından yetersizdi ve sadece yiyecek, içecek ve çeşitli yıkamalarla ilgili dışsal düzenlemelerdi (İbraniler 9:8-10).
-
Mesih'in Üstün Kurbanı:
- İsa Mesih, gelecekteki iyi şeylerin başkâhini olarak geldi ve daha büyük ve daha mükemmel bir çadırdan geçti. Bu çadır, insan yapımı değil, yani bu yaratılışa ait değil (İbraniler 9:11).
- Mesih, keçilerin ve buzağıların kanıyla değil, kendi kanıyla, sonsuza dek geçerli bir kurtuluş sağlayarak kutsal yere girdi (İbraniler 9:12).
- Keçilerin ve boğaların kanı ile kül, dışsal temizliği sağlarken, Mesih'in kanı, ölü işlerden arınmamız ve yaşayan Tanrı'ya kulluk edebilmemiz için vicdanlarımızı temizler (İbraniler 9:13-14).
-
Yeni Antlaşma:
- Mesih, yeni bir antlaşmanın aracısıdır. Onun ölümü, ilk antlaşma döneminde işlenen suçlardan kurtulmak için oldu, böylece çağrılanlar vaat edilen sonsuz mirasa kavuşabilirler (İbraniler 9:15).
- Bir vasiyetin geçerli olabilmesi için vasiyet edenin ölmesi gerektiği gibi, antlaşmanın geçerli olması için de kan dökülmesi gerekir (İbraniler 9:16-22).
-
Mesih'in Göksel Hizmeti:
- Mesih, gerçek kutsal yere, yani göğe girdi ve şimdi Tanrı'nın huzurunda bizim için görünmektedir (İbraniler 9:23-24).
- Eski antlaşma döneminde başkâhin, her yıl kanla kutsal yere girerken, Mesih kendini birçok kez sunmak zorunda değildi. O, çağların sonunda günahı ortadan kaldırmak için kendini bir kez kurban etti (İbraniler 9:25-26).
- İnsanların bir kez ölmesi ve ardından yargılanması gibi, Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi ve ikinci kez, günahla ilgili değil, kendisini bekleyenleri kurtarmak için görünecektir (İbraniler 9:27-28).
Bu bölüm, İsa Mesih'in, Eski Antlaşma'nın eksikliklerini tamamlayan ve üstün kılan mükemmel kurbanı olduğunu vurgular. İsa'nın kendi kanıyla sağladığı kurtuluş, Hristiyanlar için sonsuz bir güvence ve Tanrı'yla doğrudan bir ilişki kurma fırsatı sunar.
İBRANİLER 9
Eski Tapınma Düzeni
1 İlk antlaşmanın tapınma kuralları ve dünyasal tapınağı vardı.
2 Bir çadır kurulmuştu. Kutsal Yer denen birinci bölmede kandillik, masa ve adak ekmekleri bulunurdu.
3 İkinci perdenin arkasında En Kutsal Yer denen bir bölme vardı.
4 Altın buhur sunağıyla her yanı altınla kaplanmış Antlaşma Sandığı buradaydı. Sandığın içinde altından yapılmış man testisi, Harun'un filizlenmiş değneği ve antlaşma levhaları vardı.
5 Sandığın üstünde Bağışlanma Kapağı'nı gölgeleyen yüce Keruvlar dururdu. Ama şimdi bunların ayrıntılarına giremeyiz.
6 Her şey böyle düzenlendikten sonra kâhinler her zaman çadırın ilk bölmesine girer, tapınma görevlerini yerine getirirler.
7 Ama iç bölmeye yılda bir kez yalnız başkâhin girebilir. Üstelik kendisi için ve halkın bilmeden işlediği suçlar için sunacağı kurban kanı olmaksızın giremez.
8 Kutsal Ruh bununla çadırın ilk bölmesi durdukça, kutsal yere giden yolun henüz açıkça gösterilmediğini belirtiyor.
9 Bu, şimdiki çağ için bir örnektir; sunulan kurbanlarla sunuların tapınan kişinin vicdanını yetkinleştiremediğini gösteriyor.
10 Bunlar yalnız yiyecek, içecek, çeşitli dinsel yıkanmalarla ilgilidir; yeni düzenin başlangıcına kadar geçerli olan bedensel kurallardır.
Mesih'in Kanı
11 Ama Mesih, gelecek iyi şeylerin başkâhini olarak ortaya çıktı. İnsan eliyle yapılmamış, yani bu yaratılıştan olmayan daha büyük, daha yetkin çadırdan geçti.
12 Tekelerle danaların kanıyla değil, sonsuz kurtuluşu sağlayarak kendi kanıyla kutsal yere ilk ve son kez girdi.
13 Tekelerle boğaların kanı ve serpilen düve külü murdar olanları kutsal kılıyor, bedensel açıdan temizliyor.
14 Öyleyse sonsuz Ruh aracılığıyla kendini lekesiz olarak Tanrı'ya sunmuş olan Mesih'in kanının, diri Tanrı'ya kulluk edebilmemiz için vicdanımızı ölü işlerden temizleyeceği ne kadar daha kesindir!
15 Bu nedenle, çağrılmış olanların vaat edilen sonsuz mirası almaları için Mesih yeni antlaşmanın aracısı oldu. Kendisi onları ilk antlaşma zamanında işledikleri suçlardan kurtarmak için fidye olarak öldü.
16 Ortada bir vasiyet varsa, vasiyet edenin ölümünün kanıtlanması gerekir.
17 Çünkü vasiyet ancak ölümden sonra geçerli olur. Vasiyet eden yaşadıkça, vasiyetin hiçbir etkinliği yoktur.
18 Bu nedenle ilk antlaşma bile kan akıtılmadan yürürlüğe girmedi.
19 Musa, Kutsal Yasa'nın her buyruğunu bütün halka bildirdikten sonra su, al yapağı, mercanköşkotu ile danaların ve tekelerin kanını alıp hem kitabın hem de bütün halkın üzerine serpti.
20 “Tanrı'nın uymanızı buyurduğu antlaşmanın kanı budur” dedi.
21 Aynı biçimde çadırın ve tapınmada kullanılan bütün eşyaların üzerine kan serpti.
22 Nitekim Kutsal Yasa uyarınca hemen her şey kanla temiz kılınır, kan dökülmeden bağışlama olmaz.
Son Kurban
23 Böylelikle aslı göklerde olan örneklerin bu kurbanlarla, ama gökteki asıllarının bunlardan daha iyi kurbanlarla temiz kılınması gerekti.
24 Çünkü Mesih, asıl kutsal yerin örneği olup insan eliyle yapılan kutsal yere değil, ama şimdi bizim için Tanrı'nın önünde görünmek üzere asıl göğe girdi.
25 Başkâhin her yıl kendisinin olmayan kanla En Kutsal Yer'e* girer; oysa Mesih kendisini tekrar tekrar sunmak için göğe girmedi.
26 Öyle olsaydı, dünyanın kuruluşundan beri Mesih'in tekrar tekrar acı çekmesi gerekirdi. Oysa Mesih, kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkmıştır.
27-28 İnsanın bir kez ölmesi, sonra da yargılanması kaçınılmaz olduğu gibi, Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi. İkinci kez, günah yüklenmek için değil, kurtuluş getirmek için kendisini bekleyenlere görünecektir.
