Galatyalılar kitabının 4. bölümü, Pavlus'un Galatya'daki Hristiyanlara hitaben yazdığı mektubun bir parçası olarak, Hristiyanların Tanrı'nın çocukları olarak özgürlük ve miras haklarına sahip olduklarını vurgular. Bölümün ana temalarını özetlemek gerekirse:
- Vasiliyet ve Çocukluk: Pavlus, bir çocuğun vasisi altındayken, mirasçı olmasına rağmen bir köleden farkı olmadığını söyler. Ancak, belirlenen zaman geldiğinde, bu çocuk mirasının sahibi olur. Bu benzetmeyle, insanlığın Tanrı'nın zamanlamasıyla nasıl özgürlüğe kavuştuğunu açıklar.
- Tanrı'nın Oğulları: Tanrı, zaman dolduğunda, kendi Oğlu'nu gönderdi ve bu Oğul, yasaya bağlı olanları özgürlüğe kavuşturdu. Böylece, insanlar Tanrı'nın çocukları olma hakkını kazandı. Tanrı'nın Ruh'u, bu çocukların yüreklerine "Abba, Baba" diye seslenmeleri için gönderildi.
- Eski Kölelik ve Yeni Özgürlük: Pavlus, Galatyalılara, Tanrı'yı tanımadan önce putlara kölelik ettiklerini hatırlatır. Şimdi ise Tanrı'yı tanıdıkları ve O'nun tarafından tanındıkları için eski kölelik düzenine geri dönmemeleri gerektiğini söyler. Eski yasa kurallarına geri dönmenin anlamsız olduğunu belirtir.
- Pavlus'un Kişisel Rica ve Hatırlatmaları: Pavlus, Galatyalılara hitap ederken, onlara olan sevgisini ve aralarındaki ilişkiyi hatırlatır. İlk kez onlara müjdeyi bildirdiğinde, bedenindeki bir hastalığın vesilesiyle onlara geldiğini ve Galatyalıların ona büyük bir misafirperverlik gösterdiğini anlatır.
- Alegori: Hacer ve Sara: Pavlus, Hacer ve Sara'nın hikayesini alegorik olarak kullanarak, iki antlaşmayı temsil ettiklerini açıklar. Hacer, Sina Dağı'ndaki antlaşmayı ve köleliği temsil ederken, Sara, özgürlüğü ve Tanrı'nın vaadini temsil eder. Bu alegoriyle, Galatyalıların kölelik düzenine dönmemesi gerektiğini vurgular.
- Özgürlük ve Miras: Pavlus, Hristiyanların Hacer'in çocukları gibi köle değil, Sara'nın çocukları gibi özgür olduğunu vurgular. Tanrı'nın çocukları olarak miras hakkına sahiptirler ve bu miras, Mesih İsa'da bulunan özgürlüktür.