İncil'in 2. Korintliler kitabının 2. bölümü, Pavlus'un Korintlilerle arasındaki ilişkiyi düzeltme çabalarını, af ve teselli konularını ele alır. Bu bölümde Pavlus, kilise üyelerinin birbirlerine nasıl davranmaları gerektiği konusunda öğütler verir. Bölümün özeti şu şekildedir:
- Üzüntü ve Sevinç: Pavlus, Korintlilerle tekrar görüşmek üzere yanlarına gitmemesinin nedenini açıklar. Onları üzmek istemediği için bu kararı almıştır. Pavlus, onları üzmenin kendisini de üzeceğini belirtir ve onların sevincinin kendi sevinci olduğunu vurgular (2:1-3).
- Önceki Mektup: Pavlus, önceki mektubunu büyük üzüntü ve gözyaşları içinde yazdığını, onları incitmek için değil, onları ne kadar sevdiğini bilmeleri için yazdığını ifade eder (2:4).
- Af ve Teselli: Pavlus, kilisede birine karşı uygulanmış olan disiplin cezasının yeterli olduğunu ve şimdi bu kişiyi affetmeleri gerektiğini belirtir. Affetmenin ve teselli etmenin önemini vurgular, böylece kişinin aşırı üzüntüye kapılmaması gerektiğini söyler. Pavlus, bu kişiye karşı sevgi göstermelerini ister (2:5-8).
- Şeytan'ın Tuzaklarına Karşı Uyanık Olmak: Pavlus, affetmenin ve birliğin önemini vurgulayarak, Şeytan'ın tuzaklarına düşmemek için birbirlerine karşı affedici olmaları gerektiğini söyler. Şeytan'ın hilelerini iyi bildiklerini belirtir (2:9-11).
- Troas'taki Hizmet: Pavlus, Troas'a gittiğinde Rab'bin müjdesini yaymak için bir kapı açıldığını, ancak Titus'u orada bulamadığı için içinin rahat olmadığını ve bu yüzden Makedonya'ya gittiğini anlatır (2:12-13).
- Tanrı'ya Şükran: Pavlus, Tanrı'ya her zaman zafer kazandırdığı ve Mesih'i her yerde tanıttığı için şükreder. Pavlus ve hizmetkârlarının, Tanrı'nın bilgisiyle dolu hoş bir koku gibi olduklarını ve bu kokunun hem kurtulanlar hem de kaybolanlar arasında yayıldığını açıklar. Kurtulanlar için bu koku yaşam, kaybolanlar için ise ölüm getirir (2:14-16).
- Pavlus'un Hizmeti: Pavlus, hizmetinin dürüstlüğünü ve Tanrı'nın önünde, Mesih'te konuşan bir Tanrı elçisi olarak hareket ettiğini vurgular. Pavlus, birçoklarının aksine Tanrı'nın sözünü ticaret aracı yapmadığını belirtir (2:17).