Kutsal Kitap İncil'de, 1. Selanikliler kitabının 2. bölümü, Pavlus'un Selanik'teki Hristiyanlara yazdığı ilk mektubun bir parçasıdır ve Pavlus'un Selanik'teki hizmeti ve onların arasında geçirdiği zaman hakkında bilgiler içerir. Bu bölümde Pavlus, hem kendi hizmetinin karakterini hem de Selaniklilerin imanını ve sevgisini över.
Pavlus'un Hizmeti ve Davranışları
- Hizmetin Karakteri: Pavlus, Selanik'teki hizmetinin başarısız olmadığını ve oradaki çabalarının boşa gitmediğini vurgular. Filipi'de çektikleri sıkıntılardan sonra Selanik'e geldiklerini ve Tanrı'nın yardımıyla cesaretle Tanrı'nın müjdesini ilan ettiklerini belirtir (2:1-2).
- Dürüstlük ve Saflık: Pavlus, müjdenin bildirilişinde aldatma, sahtekârlık veya hileye başvurmadıklarını vurgular. Tanrı'nın kendilerini uygun gördüğünü ve müjdeyi emanet ettiğini belirterek, insanları hoşnut etmek yerine Tanrı'yı hoşnut etmeye çalıştıklarını ifade eder (2:3-4).
- Maddi Çıkar Gütmeme: Pavlus, insanlardan övgü veya maddi kazanç beklemediklerini, aksine nazik ve sevgi dolu olduklarını belirtir. Tıpkı bir annenin çocuklarına bakması gibi, kendilerini Selaniklilere adadıklarını ve onların ruhsal iyilikleri için her türlü fedakarlığı yaptıklarını söyler (2:5-8).
- Çalışkanlık ve Özveri: Pavlus, gece gündüz çalışarak kimseye yük olmadan müjdeyi yaydıklarını hatırlatır. Onların arasında kutsal, doğru ve kusursuz bir şekilde davrandıklarını ve bir baba gibi onları teşvik edip teselli ettiklerini belirtir (2:9-12).
Selaniklilerin İmanı ve Zulümler
- Tanrı'nın Sözüne İman: Pavlus, Selaniklilerin Tanrı'nın sözünü kabul ettiklerini ve bu sözün içlerinde etkin olduğunu över. Onların, Yahudiye'deki Hristiyanlar gibi, kendi halklarından zulüm gördüklerini fakat buna rağmen imanlarında sabit kaldıklarını belirtir (2:13-14).
- Zulüm ve Engel: Pavlus, Yahudilerin hem Rab İsa'yı hem de peygamberleri öldürdüklerini ve şimdi de kendilerine zulmettiklerini söyler. Bu kişilerin, müjdenin diğer milletlere ulaşmasını engellemeye çalıştıklarını ve Tanrı'nın gazabının üzerlerine geldiğini belirtir (2:15-16).
Pavlus'un Özlemi ve Endişesi
- Ayrılık ve Özlem: Pavlus, Selaniklilerden ayrılmak zorunda kaldıktan sonra onları çok özlediğini ve yanlarına dönmek istediğini ifade eder. Birçok kez bu arzusu olmasına rağmen, Şeytan'ın onları engellediğini belirtir (2:17-18).
- Sevinç ve Gurur: Pavlus, Selaniklilerin onun sevinç kaynağı, gurur tacı ve Mesih'in gelişinde onur vesilesi olduklarını belirtir. Onların imanlarının kendisi için büyük bir mutluluk ve gurur kaynağı olduğunu ifade eder (2:19-20).