Rosenhan Deneyi, 1973 yılında psikolog David Rosenhan tarafından gerçekleştirilen bir araştırmadır. Bu deney, psikiyatrik teşhislerin güvenilirliğini sorgulamak amacıyla yapılmıştır. Deneyin temel hatları şunlardır:
- Deneyin Tasarımı: Rosenhan, sağlıklı bireylerin (deneklerin) bir dizi psikiyatrik hastalık belirtisiyle bir dizi hastaneye başvurmasını sağladı. Denekler, psikiyatrik bozukluk olarak "şizofreni" tanısı aldılar ve hastaneye yattılar.
- Gözlem Süreci: Hastanede kaldıkları süre boyunca denekler, normal davranışlarını sürdürdüler. Ancak, hastane personeli tarafından dikkate alınmadılar ve çoğu zaman gerçek dışı veya yanlış bir şekilde değerlendirmelere maruz kaldılar.
- Sonuçlar: Deneklerden sadece biri, hastaneden çıkmadan önce bir kez daha psikiyatrik bir değerlendirme aldı. Diğerleri, hastanelerde genellikle 7 ila 52 gün arasında kalarak, doktorlar ve hemşireler tarafından yanıt verilmeden izlendiler. Bu süreçte, normal davranışları bile hastalık belirtileri olarak yorumlandı.
- Sonuçların Anlamı: Deney, psikiyatrik tanıların doğruluğunu sorguladı ve zihinsel hastalıkların nasıl anlaşıldığı, tanımlandığı ve tedavi edildiği konusundaki eleştirileri güçlendirdi. Rosenhan, "Ruhsal hastalıklar, dışarıdan bir gözlemci tarafından daha iyi anlaşılmalıdır" sonucuna vardı.