Kum Saatinden Güneş Saatine: Orta Çağ’ın Zaman Anlayışı
Orta Çağ’da zaman kavramı bugünkü kadar hassas değildi, çünkü insanlar doğa olaylarına ve günlük ritimlere göre yaşardı. Güneşin doğuşu, batışı, mevsimlerin değişimi ve kilise çanları, hayatın temposunu belirlerdi. Saat kavramı daha çok manastırlarda ibadet zamanlarını düzenlemek için kullanılırdı. Bu dönemde en yaygın araçlar güneş saatleri, kum saatleri ve su saatleriydi.
Güneş saatleri, gölgenin uzunluğunu kullanarak zamanı gösterirdi; ancak bulutlu havalarda işe yaramazdı. Kum saatleri ise özellikle gemilerde ve manastırlarda güvenilir bir zaman ölçüm aracına dönüşmüştü. Su saatleri, suyun akışını kullanarak zamanı ölçen mekanik sistemlerdi ve bilim insanları tarafından geliştirilmişti.
Orta Çağ’ın sonlarına doğru, Avrupa’da ilk mekanik saatler ortaya çıktı. Bu saatler, şehir meydanlarına yerleştirilerek halkın zaman algısını değiştirdi. Zamanın ölçülmesi artık sadece doğa ile değil, teknolojiyle de tanımlanabilir hale gelmişti.
