Ehler-Danlos sendromu (EDS), bağ dokusunu etkileyen nadir görülen bir genetik hastalıktır. Bağ dokusu, vücutta çeşitli yapıları bir arada tutan ve destekleyen doku türüdür. Kemik, kas, tendon, ligament, deri ve kan damarlarını içerir.
EDS, bağ dokusunda kolajen üretiminde bir bozukluğa neden olur. Kolajen, bağ dokusunun temel yapı taşıdır ve esneklik ve dayanıklılık sağlar. EDS'li kişilerde kolajen zayıf ve kırılgandır, bu da çeşitli semptomlara yol açabilir.
EDS'nin 14 alt türü vardır. Her tür, farklı semptomlara ve şiddete neden olur.
EDS'nin en yaygın semptomları şunlardır:
- Aşırı elastik cilt
- Kolay yaralanma
- Eklem hipermobilitesi (normalden daha fazla eklem hareketi)
- Yara iyileşmesinin gecikmesi
- Çabuk morarmaya eğilim
- Ağrı
- Kanama sorunları
EDS'nin diğer semptomları şunlardır:
- Sırt ağrısı
- Bel ağrısı
- Baş ağrısı
- Mide bulantısı ve kusma
- Yorgunluk
- Duygusal sorunlar
EDS'nin kesin bir tedavisi yoktur. Tedavi, semptomların yönetimi ve komplikasyonların önlenmesine odaklanır. Tedavi seçenekleri şunlardır:
- Fizik tedavi
- Egzersiz
- Ağrı kesici
- Antibiyotikler
- Cerrahi
EDS'nin yaşam beklentisi, alt türe ve semptomların şiddetine bağlı olarak değişir. Bazı EDS türleri, hayatı tehdit eden komplikasyonlara neden olabilir.
Ehler-Danlos sendromu, kalıtsal bir hastalıktır. Anne veya babadan çocuğa geçebilir. Ayrıca, EDS'li kişilerin çocukları da risk altındadır.
Ehler-Danlos sendromu tanısı, doktor tarafından yapılan fiziksel muayene ve tıbbi geçmişe dayanarak konulabilir. Tanı için bazı laboratuvar testleri de yapılabilir.
Ehler-Danlos sendromu, nadir görülen bir hastalıktır. Ancak, toplumda farkındalık arttıkça tanı ve tedavi seçenekleri de gelişmektedir.
