Kleptomani, kişinin ihtiyaç duymadığı veya maddi değeri olmayan nesneleri çalma dürtüsü hissettiği bir tür dürtü kontrol bozukluğudur. Bu durum, psikiyatrik bir hastalık olarak kabul edilir ve kişinin çalma eylemi öncesinde yoğun bir gerilim veya heyecan, çaldıktan sonra ise rahatlama veya haz duymasıyla karakterizedir. Kleptomani, genellikle kişisel fayda sağlama amacı taşımadan, yani çalınan eşyaların maddi değerinden bağımsız olarak gerçekleşir.
Kleptomani hastaları, çaldıkları nesneleri genellikle kullanmaz, satmaz veya maddi kazanç amacıyla çalmazlar. Bu kişiler, çalma dürtülerine karşı koymakta zorluk çekerler ve bu dürtülerin kontrol edilemez olduğunu hissederler. Kleptomaninin kesin nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik, biyolojik, çevresel ve psikolojik faktörlerin rol oynayabileceği düşünülmektedir.
Tedavi genellikle psikoterapi (özellikle bilişsel davranışçı terapi) ve bazı durumlarda ilaç tedavisi ile yapılır. Tedavi süreci, kişinin kleptomani nedeniyle yaşadığı duygusal ve sosyal sıkıntıları azaltmayı ve dürtü kontrolünü iyileştirmeyi amaçlar.
Kleptomani, dürtü kontrol bozukluğu sınıfına giren bir psikolojik rahatsızlıktır. Kleptomanlar, ihtiyaç duymadıkları ve maddi değeri düşük olan eşyaları kontrol edilemeyen bir dürtüyle çalarlar. Çalınan eşyalar genellikle kullanılmamak üzere saklanır, hatta bazı kleptomanlar bu eşyaları bağışlayabilir veya başkalarına hediye edebilirler.
Kleptomani bir suçtur, ancak aynı zamanda tedavi edilebilir bir hastalıktır. Kleptomani tedavisinde psikoterapi ve ilaç tedavisi birlikte kullanılır.
Kleptomani belirtileri
- Tekrarlayan çalma dürtüsü
- Çalma sırasında gerginlik ve heyecan hissi
- Çaldıktan sonra pişmanlık veya suçluluk duygusu
- Kontrol edilemeyen dürtülere karşı koyamama
- Çalınan eşyaların saklanması veya kullanılmaması
- Yasal veya maddi sorunlar
- Sosyal ilişkilerde problemler
