Milattan Önce "Hafta" Kavramı
Aslında zaman yönetimi sadece modern dünyanın sorunu değildir. Gecelerin, gündüzlerin ve mevsimlerin getirdiği değişik ihtiyaçlara hazırlık yapmak için çoğu insan zamanı ölçme ve zamanı yönetme ihtiyacında bulundular. İnsanlar zamanı ölçmeye başladıkları ilk zamanlarda ilk olarak iki temel birim kullanmıştır. Güneş'in iki doğumu arasında geçen süre aralığına "gün" diyerek en kısa zaman birimini, Ay'ın her iki hilali arasındaki zaman sürecine ise "ay" diyerek daha uzun bir zaman birimi belirlemiştirler. Fakat günden uzun aydan ise kısa zaman dilimleri lazım olduğu vakit yine gökyüzündeki değişmez olan bir sembole ihtiyaç duydular. Bu sembol Güneş olamayacağına göre düzenli biçim değiştiren Ay'ın evrelerini "hafta" adını verecekleri zaman aralığı için kullanmışlardır. Ay'ın ince bir hilal evresiyle tam yarım göründüğü ilk dördün evresi arasındaki zaman aralığı ise 7 gündür. Yine aynı şekilde ilk dördün ile dolunay arasında da 7 günlük zaman aralığı vardır. Ardından 7 gün sonra ise son dördün gelir ve onun da 7 gün sonrasında ay tekrardan ince bir hilale dönüşerek gözden kaybolur.
7 Günlük Hafta Kullanımı
İlk 7 günlük hafta kullanımı da Babil İmparatorluğu tarafından gerçekleşmiştir. Lakin "biz neden Güneş'e veya Ay'a bakıyoruz?" diyen bazı toplumlar olacaktır ki takvimde bir hafta için değişik süreleri denemişlerdir. Örneğin Romalılar 1 hafta için 8 gün; Çin ve Mısırlılar ise 10 günlük süreleri kullanmaya başlamıştı. Her ne kadar net olarak nasıl kullanılmaya başlandığı bilinmese de 7 gün kavramı yine Ay'ın dört evresi üzerinden kullanılmaya başlandığı düşünülmektedir. Bir başka topluluğun görüşüne göre de ilk çağlarda bilinen 5 gezegenle birlikte Güneş ve Ay'ın da eklenmesiyle 7 sayısının ortaya çıktığı da düşünülmektedir. Fransa'da 1789 İhtilali'nden sonra 10 günlük 3 haftadan oluşan, her ayı 30 gün olan ve yıl sonunda da kalan zamana 5 gün eklenen bir takvim kullanılmıştır. Sadece 13 yıl kullanılan bu takvim de sonradan kaldırılmıştır. Eski Sovyetler de 1929 yılında 5 günlük haftayı kabul etmiştir fakat sağlıklı bir şekilde uygulayamamıştır.
Aslında zaman yönetimi sadece modern dünyanın sorunu değildir. Gecelerin, gündüzlerin ve mevsimlerin getirdiği değişik ihtiyaçlara hazırlık yapmak için çoğu insan zamanı ölçme ve zamanı yönetme ihtiyacında bulundular. İnsanlar zamanı ölçmeye başladıkları ilk zamanlarda ilk olarak iki temel birim kullanmıştır. Güneş'in iki doğumu arasında geçen süre aralığına "gün" diyerek en kısa zaman birimini, Ay'ın her iki hilali arasındaki zaman sürecine ise "ay" diyerek daha uzun bir zaman birimi belirlemiştirler. Fakat günden uzun aydan ise kısa zaman dilimleri lazım olduğu vakit yine gökyüzündeki değişmez olan bir sembole ihtiyaç duydular. Bu sembol Güneş olamayacağına göre düzenli biçim değiştiren Ay'ın evrelerini "hafta" adını verecekleri zaman aralığı için kullanmışlardır. Ay'ın ince bir hilal evresiyle tam yarım göründüğü ilk dördün evresi arasındaki zaman aralığı ise 7 gündür. Yine aynı şekilde ilk dördün ile dolunay arasında da 7 günlük zaman aralığı vardır. Ardından 7 gün sonra ise son dördün gelir ve onun da 7 gün sonrasında ay tekrardan ince bir hilale dönüşerek gözden kaybolur.
7 Günlük Hafta Kullanımı
İlk 7 günlük hafta kullanımı da Babil İmparatorluğu tarafından gerçekleşmiştir. Lakin "biz neden Güneş'e veya Ay'a bakıyoruz?" diyen bazı toplumlar olacaktır ki takvimde bir hafta için değişik süreleri denemişlerdir. Örneğin Romalılar 1 hafta için 8 gün; Çin ve Mısırlılar ise 10 günlük süreleri kullanmaya başlamıştı. Her ne kadar net olarak nasıl kullanılmaya başlandığı bilinmese de 7 gün kavramı yine Ay'ın dört evresi üzerinden kullanılmaya başlandığı düşünülmektedir. Bir başka topluluğun görüşüne göre de ilk çağlarda bilinen 5 gezegenle birlikte Güneş ve Ay'ın da eklenmesiyle 7 sayısının ortaya çıktığı da düşünülmektedir. Fransa'da 1789 İhtilali'nden sonra 10 günlük 3 haftadan oluşan, her ayı 30 gün olan ve yıl sonunda da kalan zamana 5 gün eklenen bir takvim kullanılmıştır. Sadece 13 yıl kullanılan bu takvim de sonradan kaldırılmıştır. Eski Sovyetler de 1929 yılında 5 günlük haftayı kabul etmiştir fakat sağlıklı bir şekilde uygulayamamıştır.
