sorduğun o anılar tanımaz beni,
anlamazlar yanık yüreğimi,
bilmezler çektiklerimi...

'özledim, dönsün' diyormuşsun...
dönüşüm senin özlemlerine kalırsa,
vay benim halime,
vay garip sevdama.

anılar kaldırımlarda kaldı GÜLÜM,

giderken;
öylesine yalnız, öylesine çaresiz
ve öylesine sensiz bıraktın ki beni...BİLEMEZSİN.

öyle zordu ki sensizliği kabullenmek,
öyle yaktı ki yüreğimi sensizlik,
öyle ağırdı ki sensizliğe alışmak,
ve öyle acıydı ki sensizlik...

şimdi 'dön' diyorsun ya GÜLÜM;
öyle kaybettim ki kendimi sensizlikte...
SENSİZLİKTEN DÖNEMEDİM kendime.

işte bu yüzden sana da dönemem.
bırak ta sensizlikte kalayım,
sensiz sevdam yetiyor bana...

Gönderen: Cemil Kartal