18 mart çanakkale
bir 18 mart
günüydü ben o savaşa
gidim anna herkes kan
içindeydi atam emir veriyordu
askerlere ya ölünceye kadar savaşacaksın
yada gidiceksin diye atam
başladı savaşmaya
şöyle bir baktı arkasına
askerler vatan sana canım feda
diyerek başlıyordu savaşa
çoluk çocuk demden cephane
taşıyordu millet ve cephaneye
cepe taşıyan insanlarımızdan yarısından
hepsi soğukta cehpane taşırken
donup ölmüşlerdi
mehmetçiklerimiz hem
vurulup aynı anda vuruyordu düşmanı Gönderen: uğur
<< Önceki Şiir || Sonraki Şiir >> |